التماس دعا

توی کوچه داشتم کیسۀ نان خشک را تحویل نمکی میدادم که دیدم رضا دوان دوان به سمت خانۀ پدرزنش میرود و فریاد میزند: «خاله ماشینِ روشن کو بچه م دره میمیره. ماشینِ روشن کو بچه م دره میمیره.»

گمان کردم طفل معصوم چیزی توی گلویش گیر کرده و این زوج از بی تجربگی اینقدر هول شده اند. فورا مادرم را صدا کردم که ببیند اگر بچه توی گلویش چیزی گیر کرده نجاتش دهد.( مادرم در این کار خبره است)

ولی قضیه این نبود. بچۀ بیچاره قلبش دچار مشکل است.

حالا چند خانواده در تب و تاب اند تا ببینند آیا امیدی به این بچه هست یا نه؟!

یک ماه دیگر به جای اینکه در جشن تولدش مشغول شادی باشد، باید زیر تیغ جراحی با زندگی دست و پنجه نرم کند.

برایش دعا کنید.

-------------------------

پ.ن: رضا دوست دوران کودکی ام است که این یادداشت در رابطه با او نوشته شده است.